Camiel Music

Waarom een succesformule stoppen? Nadat afgelopen januari er een editie heeft plaatsgevonden met Joan Franka, Robert Green & Geoff Wyld, wilde ik niet wachten tot november/december. Dus…. Kijken wanneer er mogelijkheden waren en warempel… Zaterdag 25 april bleek er op meerdere fronten de mogelijkheid te bestaan om iets te organiseren! Lees hieronder welke drie acts komen spelen in willekeurige volgorde.

Tickets bestellen? Mail naar camielmusic@hotmail.com en wees zeker van een plekje. VOL = VOL!

Martin Sillen.

De eerste act die bekend wordt gemaakt is Martin Sillen. In eerste instantie lijkt het te gaan om een individu maar niets is minder waar! Het is namelijk een band rondom frontman Jop Ostendorf. Voorafgaand aan de huidige naam was het OOST. Qua sound is het een te gekke mix van pop en rock invloeden maar de indie kanten worden zeker niet geschuwd. Meeslepend, energiek en overtuigend. Waar ze normaliter met vieren zijn, zullen ze deze avond met drie heren ons gaan verrassen! En natuurlijk een dikke plus omdat het provinciegenoten zijn, want dat moeten we gewoonweg steunen. Dus zorg dat je bij dit unieke optreden aanwezig kunt zijn!

AKA Block.

Mijn tweede artiest die ik bekend wil maken is AKA Block. Stiekem vind ik dit misschien wel mijn vetste bekendmaking van alle acts die er hebben gestaan. Puur vanwege het feit dat dit écht anders is dan normaal. Een singer songwriter of band is toch anders dan Tim Blok. Hij maakt namelijk hele toffe alternatieve R&B meets soul meets elektonische muziek. Daarbij is het iemand die niet stil kan zitten en onwijs veel schrijft en onderneemt. Hij zit namelijk in London om alles te maken en zijn EP komt er écht binnenkort aan. Dus ik ben wel SUPER blij dat hij ‘gewoon’ een akoestische set komt spelen. Must see and hear. Deze ga je niet vergeten!

Nighthawker.

Als je zegt kerk, zeg je niet heel snel lekkere jaren ’70 rock. Toch gaat dit gebeuren aangezien Nighthawker komt spelen! Dit is de derde en tevens de laatste act die zal spelen op zaterdag 25 april. Geen oude mannetjes maar twee jonge dames en twee heren die uiteraard alles in een heel mooi, puur en uiteraard akoestisch zullen spelen. Met hun eigen stijl zal dit alleen maar optimaal klinken! Klein, intiem maar bombastisch kan ook. Van vele markten zijn ze thuis. Hun debuutalbum komt bijna uit en hiermee zetten ze ook weer een stap voorwaarts in hun nog steeds prille bestaan. Get ready and rock on (in redelijke stilte)!

De uit London gevestigde zanger Matt Perriment begon een aantal jaar geleden met het schrijven van muziek en leerde zichzelf een aantal instrumenten bespelen. In combinatie met ups en downs in zijn leven kwam hij erachter dat muziek schrijven zijn gevoelens kon beheersen. Wat hij mee maakte noteerde hij en hier komen zijn rakende, mooie liedjes vandaan. 

Na een succesvol en muzikaal jaar in 2019, waarin hij flink wat bekendheid kreeg door als support act van HAEVN te mogen spelen, zette Matt Perriment afgelopen zaterdag een onwijs goede show neer. 
Waar hij 2019 afsloot met een eigen uitverkochte show in Luxor Live in Arnhem, kon 2020 eigenlijk niet beter beginnen. Een volledig uitverkochte zaal in Paradiso Tolhuistuin, compleet met band vormde het een magische avond waarin hij een aantal nieuwe nummers liet horen in een intieme setting. Ook zijn andere, ‘oudere’ tracks kwamen langs waarin hij ons meenam in de “reis van zijn leven”. Deze man heeft een onwijs goede sound en weet je keer op keer te verrassen. Dat was ook te merken tijdens deze show. De warmte in zijn stem voel je iedere keer en het enthousiasme van het publiek was te horen. Fijn dat er nog zo’n artiesten zijn, die gewoon heel open, eerlijk en puur hun muziek durven te delen.

Houdt hem in de gaten, want we gaan meer van hem horen. 

[TEKST Jessica Berkers]

Ondanks dat er wat geschuif was qua data, kon er toch ‘gewoon’ een nieuwe editie worden georganiseerd. De 37e editie welteverstaan. Altijd gratis, altijd gezellig en altijd hopen dat de weergoden goede zin hebben. Dat laatste gold hoe dan ook voor afgelopen zaterdag (6 juli red.). Het zonnetje scheen lekker, goede temperatuur en uiteraard een lekker briesje langs de oevers van de Maas. Maar we zijn er uiteraard ook voor de muziek. Dus #TeamLadeurRodigas heeft wederom hun best gedaan. Lees en kijk snel verder!

De opener van Conincx Pop is KRAS, een drietal komende uit Roermond. Met een flinke dosis branie wordt er gestart en is het voor de vroeg gekomen bezoekers wellicht een fijne verrassing. Een mix van eigen werk maar ook bekende tracks worden er gespeeld. En hey, als Arctic Monkeys voorbij komt, scoor je hoe dan ook!
Tijd voor een andere Limburgse act. Het is niemand minder dan Blackbird, het alias voor Merel Koman. Vanaf de eerste seconde straalt ze op het podium. Het plezier, met haar grote glimlach, spat ervan af. Dat in combinatie met gewoonweg fantastische muziek maakt deze show meteen memorabel. Haar band shined op ieder moment en ook scoort ze door toch stiekem tussendoor wat in het Limburgs te vertellen. Eigenlijk zonde dat ze al zo vroeg moet spelen…

Een grote verrassing van de gehele dag is Wucan. Deze Duitse formatie maakt Kraut-fueled Heavy Flute Rock en daar is geen woord van gelogen. Wat is dit energiek en gevarieerd! Maar ook echt vanaf het eerste moment van het optreden. De gehele band presteert echt boven verwachting (gevoel) maar frontvrouw Francis Tobolksi maakt de meeste indruk. Niet alleen qua outfit maar eigenlijk is het gewoonweg muzikaal super. Daarbij is de dwarsfluit in combinatie met deze toffe rock sound een absolute schot in de roos. Onthou die naam dus: Wucan aus Deutschland!

Tijd om een tripje te maken, ofja, de band heeft dat gedaan. Make-Overs is een tweetal komende uit Zuid-Afrika. Een dame op de drums, wanneer hebben we dat eerder gezien op Conincx Pop? Juist, Brutus! Het is geen foutloze set wat er gespeeld wordt maar de volumeknop staat goed open en wie wilt dat nou niet? Gas geven, passie en plezier. Dát stralen Martinique Pelser (drumster) en Andres Schonfeldt (gitaar) hoe dan ook uit. Niet gek dat juist een band als Make-Overs hier op het podium staat. Ze halen ze overal vandaan. 100% terecht dus!

Het is eigenlijk de bedoeling dat er bij ieder optreden tijdens Conincx Pop op z’n minst één vrouw op het podium zal staan. Helaas is de grote Hans Dulfer dat eventjes vergeten of vergeten iemand mee te nemen. Maargoed, het is hem vergeven. Dit is een optreden waar deze keer geen jazz (zijn voorliefde) maar juist de blues een hoofdrol in speelt. Funky, plezierig en muzikaal is het helemaal af. Daar kan je echt niets over zeggen. Je ziet mensen zelfs dansen op het prachtige terrein. Tja, het is ook niet mogelijk om iets ‘slechts’ te verwachten van Hans Dulfer hoor.

Tjonge, een band uit Mexico, wie had dat ooit verwacht?! Le Butcherettes heten ze en dit is wel een band waar je de naam van moet gaan onthouden. Het begin is misschien wat onwennig te noemen want frontvrouw Teri Gender Bender is een unieke verschijning. Als het publiek een beetje gewend is en stiekem de band ook, wordt het een show waar je wel van mag zeggen dat het rete strak is. Een sound die je niet iedere hoort en show die je niet iedere dag ziet. Een fijne mix van rock, punk maar ook garage invloeden en heel veel branie. Lekker.

Nou, aan kwaliteit écht geen gebrek deze dag. Want de Britse band Curse Of Lono laat wel even horen dat ze er zin in hebben en dat ze wel muziek kunnen maken. Wel even een overgang qua sound maar het staat als een huis. Vergelijkingen zijn zeker genoemd tijdens dit optreden maar Curse Of Lono is weer iets heel anders. Het is groot, voelt meeslepend aan en je kunt het gewoon niet missen. Daarbij, die stem van Felix Bechtolsheimer.. Wat is die heerlijk zeg! Beetje Nick Cave achtig? Mag ik dat zeggen? Maar het geheel, zelfs op dit tijdstip, richting het eind: Machtig!

We gaan van hot naar her deze 37e editie want de afsluiter is de Britse formatie Future Dub Orchestra. Genoeg elektronische geluiden te horen maar niet over de top want live wordt er ook ‘gewoon’ gespeeld. Het heeft wat sferisch, mysterieus in zich maar het heeft tevens een sound waar je niet te lang bij stil zult kunnen staan. De stem van de zangeres is on point en de energie klopt precies bij de muziek. ‘Leider’ Theo Clarke weet wel hoe ie een show moet opzetten. Misschien ietwat wennen voor de bezoekers maar ook dit past in het totaalplaatje van Conincx Pop!

De muziekliefhebber heeft weer genoeg nieuws kunnen ontdekken. Uit ons eigen landje of juist over de landsgrenzen. Muziek is universeel en je voelt het of juist niet. De kwaliteit van de gehele dag was bovengemiddeld mijns inziens. Qua smaak valt altijd te twisten maar de organisatie heeft de plank absoluut niet misgeslagen. Nu wederom uitkijken naar volgend jaar, naar de nieuwe verrassing & pareltjes. Dit was hoe dan ook weer een heerlijk succes en genot!

Check hieronder wederom de pareltjes van Jonny Ladeur.

.
.
.

Pinkpop staat voor de deur. De 50e editie! Er is heel erg veel over geschreven en gezegd maar wat zijn nou écht de namen die je moet zien? Natuurlijk heel persoonlijk maar och, iedereen mag toch wel wat tips geven?! 😉
Alles lekker in willekeurige volgorde!

Jacob Banks (zaterdag 8 juni | 1900-2000 | IBA Parkstad):
Damn, als je het over te gekke stemmen, is de stem van Jacob Banks daar hoe dan ook 1 van. De track ‘Chainsmoking’ is verslavend maar de rest net zo. Het is soul, het is urban, zelfs wat hiphop. Zeer benieuwd wat hij in petto heeft!

Barns Courtney (zondag 9 juni | 1645-1745 | Stage4):
Deze jonge Brit is waarschijnlijk een grote onbekende. Onterecht! Hij kreeg in 2017 meer bekendheid door ‘Glitter & Gold’ en sindsdien groeiende. Een heerlijke mix van blues, folk maar ook zeer zeker rock klanken. Groeibriljant.

Golden Earring (zaterdag 8 juni | 1600-1700 | IBA Parkstad):
Tja, als je op de allereerste editie hebt gestaan van Pinkpop en je speelt nog steeds als het festival de 50e organiseert… Verdien je die plek gewoonweg helemaal! Het is daarnaast Nederlands beste rockbands die ook nog écht kunnen rocken.

Blood Red Shoes (zondag 9 juni | 1345-1445 | Brightlands):
Dit tweetal maakt rockmuziek waar je U tegen zegt. Als je met drums en gitaar zo lekker kunt spelen, chapeau! Ze hebben het even lastig gehad maar onlangs een te gek album gedropt en gaan nu wederom de wereld over, terecht!

Nana Adjoa (zondag 9 juni | 1600-1630 & 1800-1830 | Garden of Love):
Ok, ze zal solo spelen. Dat is misschien wel jammer maar ook dat kan ze. Het dromerig, het is meespelend, het is goed want er zoveel soul in. Haar naam is groeiende: volledig terecht. Heb zo’n vermoeden dat de tuin te klein zal zijn!

Indian Askin (maandag 10 juni | 1245-1330 | Brightlands):
Nederlandse bands zijn ook vertegenwoordigd en dit viertal mag er wezen! Eigenzinnig, uniek, rauw, soms heerlijk uit de bocht vliegend. Ze moeten als 1e (op de laatste festivaldag) spelen in de tent maar zullen deze echt wel helemaal op z’n kop zetten.

DeWolff (maandag 10 juni | 1920-2020 | Stage4):
Deze last-minute boeking is ontzettend terecht voor deze 3 Limburgse rockers. Spelen zich helemaal suf en is ook een fantastische live band. Komen binnenkort met hun 2e live album en gaan, als laatste band, Stage4 helemaal afbreken.

Cage The Elephant (zaterdag 8 juni | 1700-1800 | IBA Parkstad):
Misschien niet de bekendste band maar wel eentje met heel veel power. Dit Amerikaanse vijftal bestaat al 13 jaar dus ervaring genoeg. Daarbij heeft het enorm veel power in zich. Alternative, indie, zelfs wat blues. Gaat dat zien hoe dan ook zien.

Jamiroquai (zaterdag 8 juni | 2000-2115 | Mainstage):
Voor velen een grote naam en dat klopt voor de volle 100%. Wat hij heeft klaar gespeeld met zijn muziek, kunnen weinigen nazeggen. Oke, hij is wat ouder en dikker geworden maar de sound zal nog steeds funk, disco en R&B laten horen!

Sam Fender (maandag 10 juni | 1420-1520 | Brightlands):
En wederom zo’n Brits talent wat een terechte plek op Pinkpop weet te pakken. Stond vorig jaar op de lijst van Sound Of 2018 van de BBC en sindsdien groeit hij met de dag. Heerlijke stem, goede teksten en muzikale omlijsting is sterk!

Afgelopen weekend was het tijd voor de 15e editie van Groove Garden in Sittard. Het dance feest is al jaren in trek en voor velen een heerlijke opening van het festivalseizoen. Een fijne mix van stijlen muziek maar ook het altijd zien van oude bekenden, maakt Groove Garden altijd een succes. Te zien ook want de zaterdag was uitverkocht en de zondag was ondanks het weer ook goed qua opkomst! We hebben genoeg rondgelopen, gehoord & gezien. Een samenvatting van twee dagen.

Of het nou toeval was of niet, op de zaterdag is de start gemaakt in de hardstyle tent waar Rvage draaide. Maar het was nét tijdens het enige buitje van die dag. Volle bak, vol energie en power. Goed om zo even erin te komen! Door naar de Anniversary Stage want daar stond local hero DJ Flow Real te draaien. Natuurlijk op zijn manier: R&B, de bekende tracks in een eigen jasje en genoeg entertainment erbij. Er zijn genoeg mensen die dit willen horen en hebben het goed naar hun zin. Door naar de Desperados Arena die gehost werd door Labyrinth Club. Het blijft leuk om bovenop te staan en ondertussen te genieten van 3 facetten: muziek, drankje en het kijken naar mensen. Joyhauser draait lekker en mensen vinden het allemaal wel lekker. Desondanks is het niet druk die dag hier! Dus terug naar ‘main’. Een jochie is het nog, maar wel eentje die van wanten weet: Mesto! Met veel bekende tracks maar in een eigen jasje en met héél veel plezier staat ie achter de draaitafels. Hou die naam maar in de gaten: Mesto. Hier waren we nog niet geweest: Rave Atelier. Lokale man Simun mocht zijn kunsten vertonen en deed met veel plezier en maakte er een goed feestje van. Niet te commercieel maar alleen maar waar hij zich goed bij voelt maar toch mensen laat genieten! Afsluiter van die dag waren de Wildstylez op het grotere podium: groot feest alom en iedereen heeft nog even zin om goed los te gaan! Alles open draaien en tekeer gaan.

Dag 2, de zondag! Met ietwat vertraging op het terrein en meteen even ouderwets sfeerproeven bij het 90’s Forever Team. Lekkere kneiters, bekende nummer alom. Een feestje waar je van gaat glimlachen! Naar de Lipton Ice Tea Area oftewel de R&B stage. Gisteren wel geweest maar niet meteen hoogtepunten. Nu was het aan Mo’Faya die iedereen wel liet dansen en dat in combinatie met een MC die wel wat extra energie brengt: logisch dat het volle bak is! Even naar de arena om Roog te horen, uiteraard ook een bekende naam en daardoor is het volle bak daar! Fijn sfeertje en men geniet helemaal. Helaas is het dan een periode van de regen.. Uiteraard is het in de tent (90’s) en R&B stage volle bak en de rest probeert te schuilen onder enkele overkappingen. Tijdens dit draait Kapibara op mainstage. Ondanks de regen is het een ontspannen set en precies wat past op een luie zondag. Helaas dus… Ook een helaas is dat een hele grote naam uiteindelijk niet komt optreden: Bizzey. Zonde voor hem want velen zullen toch enigszins speciaal voor hem gekomen zijn. Geen goede beurt! Gelukkig hebben we dan Peter Luts. Deze Belg, bekend van Lasgo, zorgt er wel weer voor dat de sfeer er goed in komt en zelfs bijna het zonnetje laat schijnen! Chapeau. En als ie er is, moet je er ook echt even naartoe: Mental Theo! Deze eindbaas weet van wanten en draait alleen maar kneiters en stampers. Afsluiter van het festival is niemand minder dan Deborah de Luca. Deze Italiaanse staat garant voor ijzersterke techno en daar is geen woord aan gelogen. Strakke set, veel sfeer en steeds een heerlijke opbouw naar de climax. The end!

Al met al een zeer gevarieerd maar ook uitermate geslaagd festival. De 15e editie gaat de boeken in als wisselvallig qua weer (vooral zondag) maar qua sfeer en energie zat het echt helemaal goed. Iedereen heeft plezier gehad, genoten van zijn/haar eigen lievelingsmuziek of gewoonweg genoten van het kijken naar mensen. Op naar de 20 editie waarvan al sowieso bekend is dat volgend jaar de deze op 16 & 17 mei zal zijn.
Nu al benieuwd wat er voor leuks en interessants en wie weet iets nieuws komt. LET’S GO!