Camiel Music

Waar normaliter het eerste weekend van september Bruis festival zou plaatsvinden, werd er nu het Transformer Festival georganiseerd. Dit vanwege het feit dat de Muziekgieterij in een verbouwing zit en daardoor te weinig tijd en energie in een 3daags evenement kon steken. Maar om de muziekliefhebbers toch tegemoet te komen werd er iets anders geprogrammeerd. De locatie was ‘gewoon’ de Muziekgieterij te Maastricht en er waren 2 podia: The Office en Club. Een gevarieerd programma waar menig liefhebber van het betere beukwerk zeker aan hun trekken kwam. Even alles herbeleven.

Barely Autumn mocht het spits afbijten. Deze vierkoppige indierock band uit België deed er alles aan om het ‘vroeg’ gekomen publiek het naar hun zin te maken en dat lukte goed. Fijne sfeer, energiek en genoeg power. Natuurlijk is al het begin moeilijk maar ze hebben hun naam zeker gevestigd. Door naar Find Us In Slumberland. Deze Utrechtse band stond in feite aan de vooravond van de Popronde waar ze dit jaar aan mogen meedoen. De setting was eigenlijk wel perfect voor deze band; donker, rokerig en wat vaag. Indie pop. Toch hadden ze wel wat moeite om het publiek te overtuigen. Enkele nummers waar wat meer volume in zat, sloegen meteen aan. Al met al wel een geslaagde test.

Ook weer vrienden uit België: Wooly Mammoths. Waar ze Brussel als basis hebben zoals ze zelf zeggen, kwamen enkele bandleden ‘gewoon’ uit Lanaken, eigenlijk een thuiswedstrijd. Dit vijftal maakt de laatste tijd genoeg furore; op de playlist van Studio Brussel en flink wat festivals afgelopen zomer. Ook nu laten ze horen dat ze uit het juiste hout gesneden zijn. Een hele fijne mix van psychedelische klanken & surf pop. Het enthousiasme van de mannen is aanstekelijk en zorgt ervoor dat de speeltijd te snel voorbij is. En dan delen ze ook nog een gratis hun EP’tje uit… Wat wil je nog meer?

Neerlands trots Donnerwetter staat in de Club. Het is moeilijk om Donnerwetter te missen. Dat komt niet alleen door hun ijzersterke muziek maar ook zeer zeker door hun frontman Rocco. Met zijn lange haren en zeer imposante uitstraling zorgt hij ervoor dat je bij het optreden betrokken blijft. Kwalitatief is het daarbij altijd goed: Wout Kemkens is een topper op gitaar, Matthijs Stronks op toetsen is onmisbaar en Mike Visser op drums speelt enorm soepel en strak. Dat allemaal samen maakt Donnerwetter een genot om naar te luisteren. Het publiek reageert enthousiast en waarschijnlijk waren ze ook gewoonweg verrast. De heren hebben hoe dan ook nieuwe liefhebbers gekregen!

Dan door naar een kwartet uit Eindhoven: Lookapony. Deze nog steeds jonge gasten maken behoorlijke stappen de laatste tijd. Ze gaan namelijk ook touren met Together Pangea! Geen half werk dus. Het is gewoon no nonsense wat de boys doen. Frontman Jasper Grave vliegt bij nieuwe nummers door de zaal, bassist Thijs Schobers doet volop zijn eigen ding, gitarist Mats van den Broek laat zijn kwaliteiten horen en Jeroen Cremers laat zijn drumkit nog maar nét heel. Het is raggen, het is gas geven, het is vlammen. Het publiek reageert redelijk op de droge humor maar ze doen het beter op de muziek. Ja, Lookapony overtuigd helemaal!

The Orwells spelen daarna. Deze Amerikaanse band heeft een flinke crew op het podium staan. Aardig wat mensen die lawaai kunnen, zullen en gaan maken. Toch lijkt het allemaal wat mat. Mario Cuomo, de frontman, probeert het publiek wel goed te bespelen maar dit komt soms ook wel wat nep over. Natuurlijk doen de liefhebbers goed mee, maken sfeer en hebben een hele goede tijd. Maar als je als ‘blanco’ persoon erin stapt, heb je het na een paar nummers wel gehoord. Veel hetzelfde: krachtig, energiek maar geen echte uitschieter. Zonde!

De Gentse band Mind Rays zorgt ervoor dat er wellicht wat extra oordopjes zijn verkocht die avond. Zonder twijfel de band met het meeste volume. Mind Rays speelt gewoon pure punk. Vol passie spelen en zingen, dat was toch wel het credo. Mensen die nog te weinig volume tot zich hadden gekregen, kwamen nu hoe dan ook tot hun trekken! Waar het bij The Orwells dus wat voorspelbaar was, gold dat absoluut niet voor deze gasten. Zeker weten verrassende elementen in. Evenals het slot. Plotsklap was het klaar, voor velen zeker te kort en ook gezien de klok… Jammer!

Want dan was het nog even wachten op Millionaire. Dé headliner en waar ook zeker en vast de meeste mensen voor zijn gekomen. Natuurlijk ook veel vrienden van onze Zuiderburen. Tim Vanhamel is hier de grote meneer en na 12 jaar heeft Millionaire weer nieuw leven in geblazen en hoe! No nonsense en met een fikse gitaarsolo, en ook solo op het podium, begint hij. Helemaal in zijn eigen wereld en zo het publiek enthousiast maken. Missie al geslaagd! Vervolgens komt de rest van de indrukwekkende band erbij en ontstaat er een sfeer waar je U tegen zegt. Natuurlijk is Tim de grote meneer maar de klasse van de rest mag zeker niet worden onderschat. Er zit genoeg furie in, genoeg power en volume. Duidelijk dat Millionaire er zin in heeft! Soms heb je het idee dat ze eigenlijk iets te hard willen spelen maar dat ligt alleen maar aan het enthousiasme. De tijd vliegt in ieder geval heel erg snel voorbij. Dat zegt al genoeg: een band van uitzonderlijke klasse die ervoor zorgt dat het Transformer Festival fantastisch eindigt!

Foto’s Jonny Ladeur.

.

De 35e editie van Conincx Pop was een natte. Waar het de afgelopen tijd alleen maar goed weer is geweest bleken de weergoden Conincx Pop afgelopen zaterdag (1 juli red.) wederom niet gunstig gezind. Het zit maar niet mee. Tóch is het een prachtige locatie, aan de oever van de Maas in Elsloo! Hij lag er wel weer wat modderig bij maar uiteindelijk gaat het om de muziek. De diehard bezoeker en de muziekliefhebber kleedt zich erop en heeft gewoon veel plezier en geniet. Ook CamielMusic was er weer bij samen met Jonny Ladeur. Hieronder een verslag.
Tevens; steun dit festival! Door wat mindere jaren is het financieel allemaal wat moeilijker geworden… Check deze link: Conincx Pop.

Het is altijd lastig, een festival openen en zeker als het nog niet heel druk is. Tevens is het weer wat vervelend want het miezert. Maar toch staan er in eerste instantie twee lokale bands op het podium. Als eerste is het The Floodlight wat start en geeft meteen gas. De finalist van Podiumvrees twijfelt niet en wilt het publiek wat er is toch entertainen. Deze vierkoppige band met vrouwelijke frontvrouw maakt het beste ervan en de tijd vliegt om.
Door naar Two & A Half Pennies. Ook zo’n lokale band welke zich probeert te ontwikkelen en een podium zoals Conincx Pop helpt daaraan mee! Ze openen sterk: no nonsense en met veel plezier. Het is niet alleen een mix van covers en eigen werk, ook qua stijl kunnen ze veel kanten op. Knap staaltje en ook hier is het in een vloek en zucht voorbij!

Ook Belgische vrienden op het podium! BRUTUS is de naam en dit trio uit Leuven wacht geen seconde met knallen! Bassist Peter Mulders, gitarist Stijn Vanhoegaerden en drumster PLUS zangeres Stefanie Mannaerts willen gewoon rocken. Verschillende stijlen vliegen ons om de oren en het publiek begint ook al wat enthousiaster te worden. Regen boeit nu niet meer lijkt het wel! Zeker Stefanie maakt indruk door het energieke drummen en tóch nog zo zingen. Chapeau! Zeker weten een band om in de gaten te houden.

Een feestje hoort ook altijd thuis op Conincx Pop. Daarom staan de Amsterdam Faya Allstarts op het podium. Een prachtige mix van nationaliteiten, muzikanten en klanken! Dat zegt toch al genoeg? Kwaliteit staat gewoonweg buiten kijf en het lijkt ook meteen wat beter weer te worden! Het publiek begint al meer en meer enthousiast te worden, en terecht. Fijn om te zien dat een band met zoveel ervaring en kwaliteit met veel plezier op het podium staat op Conincx Pop!

Tijd voor Navarone! Deze rockband kan alles. Ze kunnen ontzettend vegen maar kunnen ook heel erg klein blijven. Dat in combinatie met de geniale stem van Merijn van Haren is het duidelijk dat Elsloo met een unieke band te maken heeft. De nummers passen als een jas. Als je ze 1x hoort weet je al dat het Navarone is. Dát is ook wel de kracht van deze rockers. Daarnaast stralen ze ook veel plezier uit op het podium. Natuurlijk wordt er geëindigd met dé festivaltrack van 2017: ‘Lonely Nights’! WOW! Ze zullen mede door al die genialiteit toch wel groter en groter worden?! Hun gedachtes en veel meer zal later op CamielMusic te lezen zijn omdat ik voorafgaand aan de show een interview had met de heren.

Helaas heb ik niet veel van Maiorano & The Black Tales meegekregen vanwege een interview. Dat was met de volgende band: Birth Of Joy! Dit trio, dat psychedelische rock als een kunst laat klinken en daardoor zooooo veel meer, laat er geen gras over groeien! Erin vliegen, knallen op gitaar, drums & orgel en zorgen dat het publiek enthousiast is. Dat lukt natúúrlijk! Zelfs kinderen gaan in de modder springen. Ook deze heren verdienen net als Navarone weer zo’n prachtige plek op de grote podia! Je kunt hun ook niks wijs maken: zoveel ervaring, zoveel klasse, zoveel finesse! Het is te snel voorbij, er wordt zelfs ‘we want more’ geroepen!

Zelfs uit Amerika komen de bands naar Conincx Pop: The Bellrays. Vanaf de eerste seconde merk je dat de kwaliteit gewoonweg buiten kijf staat. Het podium lijkt wel de thuisbasis van zangeres Lisa Kekaula en manlief plus gitarist Bob Vennum. Maargoed, met zoveel ervaring mag dat ook misschien wel. Het is ook hier een mix van zoveel stijlen, onder andere keiharde rock, blues en soul, maar de passie die ervan af straalt is misschien nog wel het beste! Niets dan lof voor deze band.

En dat was Conincx Pop 2017 voor CamielMusic en Ladeur Fotografie. De taxi stond klaar dus het eind van een mooie dag. Helaas Daniel Puente Encina & Band gemist maar ik heb gelezen, zelfs op zijn eigen Facebook, dat het een groot succes was!
Gratis festivals zoals deze vallen helaas steeds vaker weg en dat mag niet gebeuren. Ik hoop oprecht dat er 36e keer zal komen. Aan de kwaliteit van de bands zal het echt nooit liggen. Meestal is er meer 1 probleem: het weer. Tip voor de volgende keer; laat je niet tegenhouden!!! Poncho, paraplu plus schoenen die tegen een stootje kunnen en naar Elsloo ermee!!!
Check hieronder nog wat foto’s van Jonny Ladeur. [Facebook // website]

.

Afgelopen was het weer tijd voor Groove Garden; hét dance festival van Sittard. Het thema was Miami. Met een toffe guerilla aanpak werd er al gepromoot en je kon ook absoluut niet om het opvallende thema heen. De flamingo stond hierin centraal. Alhoewel… Uiteindelijk gaat het om de muziek en de sfeer op het festival!
Waar Groove Garden op de vrijdag al begon, was CamielMusic pas de zaterdag aanwezig. Toch maar eens checken wat er allemaal te horen en zien was. Hieronder een verslag!

Laten we maar met de deur in huis vallen: het weer was heerlijk! Niet te warm en daarbij een lekker zonnetje. Bij binnenkomst wordt je al verwelkomd met de dansbare deuntjes van de MamaCita en R&B stage. Drukte alom en een vibe waar je U tegen zegt. Een fijne binnenkomer dus! Even doorlopen en je hebt al meteen honger. Een klein foodtruck dorpje heeft zich daar gevestigd en het is moeilijk om zoiets lekkers te negeren terwijl je op de achtergrond al mainstage hoort.
Het woord is al gevallen: mainstage oftewel Ocean Drive. Toch wel de plek waar de grotere, bekendere namen staan en waar het meestal lekker druk is. Toch merk je dat het allemaal iets rustiger is dan normaal, zeker de zondag. Dat komt zeer zeker door een ander podium waar het beide dagen gezellig druk is en de sfeer gewoonweg super: Claydrum / Versuz. Mede doordat het in een soort arena vorm is gebouwd is het knusjes en dat is te merken.
Naast de arena ligt er een kerk. Een roze kerk. Een roze opgeblazen kerk. Dit is de silent disco van Poppodium Volt. Met een keuze uit twee verschillende kanalen is het voor ieder wat wils. Switchen kan je op ieder moment doen dus de kans is klein dat het gaat vervelen! Maar je kan ook de keus maken om naar Rave Atelier x Bandar te gaan. Een zeer knus podium gecreëerd door ‘eigen’ jongens. In een container staan de DJ’s te draaien en mede dankzij de bankstellen is de sfeer zeer ontspannen. De kans is wel groot dat dit ook kan gaan groeien! Dit doen ze overigens ook al door hun eigen feesten te organiseren.
De tent is altijd het domein voor de hardstyle. Scantraxx host het daar en natuurlijk gaat het los. Liefhebbers hebben hier de tijd van hun leven. De beats vliegen je om de oren en de ‘drop’ is meestal echt een heerlijke climax. Wat dat betreft kan je hier niet omheen, altijd even proeven!

Het maakt niet veel uit wie er op de R&B stage of Claydrum stonden, de sfeer was daar zoals gezegd al heel erg goed en ook de hele tijd behoorlijk druk. Het is anders voor mainstage. Daar staan toch meestal de ‘namen’. Op zaterdag is het wel de gehele tijd lekker gezellig en het wordt naarmate de dag vordert drukker. Denk aan namen zoals Erick E, Funkerman en de laatste twee namen waren Lucas & Steve en Bingo Players. Ze zorgden hoe dan ook voor een hele fijne sfeer op het veld. Zoals gezegd, lekker druk en het werd ook een feestje zoals iedereen daarop hoopte!
Op de zondag valt het juist op de de Ocean Drive een beetje wordt ‘genegeerd’. Ondanks dat er namen zoals Redondo of Ferreck Dawn op het podium staan, blijft het wat slapjes op het veld. Maar de meeste mensen hadden zin om juist bij de R&B stage en Versuz te staan. Er waren wel twee grote namen die mensen zeker hebben laten komen naar Groove Garden! Ondanks dat ie een half uurtje later was, bleef het stampvol op de R&B stage: Boef kwam! De rapper die in eerste instantie berucht was en nu beroemd door zijn grote hit ‘Habibi’ zorgde voor veel dansende mensen en dat het misschien wel te klein was daar! Een andere naam, of eigenlijk twee, waren Mental Theo & Charlie Lownoise. Jeugdsentiment voor velen en anders zijn de tracks van deze twee legendes hartstikke bekend bij iedereen! Daardoor staat het ook binnen een paar minuten lekker vol op main. Ze weten iedereen wel te amuseren. Hoe dan ook een geweldige afsluiter!

Het was een heerlijk weekendje. Fijne muziek, fijne mensen en heerlijk weer. Natuurlijk wel een beetje jammer dat het zondag iets rustiger leek/was dan de zaterdag maar al met al heeft iedereen zich zeker en vast super geamuseerd! Voor velen waarschijnlijk een begin van het festivalseizoen en Groove Garden is dan gewoon geslaagd met vlag en wimpel. Yesssss!

Afgelopen woensdag (17 mei red.) was er een tof evenement wat plaats vond in de Melkweg te Amsterdam. Het was namelijk veel meer dan een normaal concert. Die avond was georganiseerd in verband met het afstuderen van 3 leerlingen van het Conservatorium van Amsterdam. Deze drie leerlingen waren Eva Wijnbergen, Thijs Elzinga en Luka van de Poel. De avond was omgedoopt tot: De Beste Saus. De avond bestond uit 5 optredens… Een gevarieerd aanbod waar het uiteindelijk ging om de projecten van de drie waar het om ging!
Presentator van het geheel was Thijs Boontjes (bekend van zijn Dans- en Showorkest).
Time for some music!

Een avond openen is altijd moeilijk en zeker als je meteen daar moet staan om later te kunnen zeggen: ik ben afgestudeerd. Eva Wijnbergen mocht beginnen met haar San Dollar. Het begint gewoon heel sterk. De sound is heel sferisch maar tegelijkertijd kan het ook rocken. De stem van Eva is opvallend, ze haalt makkelijk de hoge noten waardoor haar bereik ook gewoonweg groot is. Daarnaast passen de elektronische invloeden heel goed in het geheel. Wat ik wel opvallend vind, Eva oogt heel timide maar, zoals gezegd, qua stem is het echt de gehele tijd raak! Knap gedaan, goed gedaan, zeker als je op zo’n avond moet openen!

De band Breaking Levees mag als tweede het podium betreden. Het is een band met al redelijk wat ervaring en dat hoor je ook meteen. Het is de band waar ook Thijs Elzinga in speelt. Ze knallen erin, no mercy! Het opvallende hier is die specifieke groove. Goede rock, lekker rauw en het gitaarwerk is om je vingers bij af te likken. Daarbij vallen de korte snelle eindes op en is ook de samenzang tussen Thijs en Hector zonder twijfel super om te horen. Het is steeds verrassend! Je proeft verschillende stijlen en dat bevalt menig bezoeker erg goed. Er wordt zelfs na afloop geroepen ‘We want more…!’. Heerlijk.

Tja… Wat moet je nog zeggen over DeWolff? Het trio bestaande uit Pablo, Luka en Robin werden weer bijgestaan door extra percussie en de lieftallige achtergrondzangeressen. In de (korte) tijd die ze hadden, speelden ze vier nummers en die waren allemaal weer ontzettend overtuigend! Power, klasse en gewoonweg vol muzikaliteit. Pablo kan het ook niet laten om toch ‘zijn kleine lieftallige broertje’ even in de schijnwerpers te zetten. Het is tenslotte ook zijn avond! Strak is het wederom, dynamisch, krachtig en vol overtuiging. Het blijkt maar weer dat dit toch waarschijnlijk de beste rockband is van Nederland!

Weer tijd voor een ander project; The Typical Tongues. Hier spelen Thijs Elzinga en Eva Wijnbergen samen en natuurlijk met nog meer muzikanten. Dit vijftal is in de beginfase qua zang niet heel goed te verstaan, gelukkig veranderd dit na twee nummers. Muzikaal gezien is het gewoonweg top. Gevarieerd: met vlagen indie, het kan rocken tot en met maar het kan ook heel dromerig. Wat dat betreft is het muziek wat nooit zal vervelen! Doordat het juist zo verschillend is van elkaar vliegt de tijd ook, zonder dat ik het merk wordt de laatste track al gespeeld: wow! Het gitaarwerk is soms echt volledig onnavolgbaar. Zo goed!

Dan is het al tijd voor de laatste band van de avond: Akula Rhythm Band. Dit is het project van Luka van de Poel. Vanaf het eerste moment is het feest: dansen! Het is afrobeat to the max! Heerlijke ritmes en dan ook nog een Senegalese zanger, met de prachtige naam Mame Balla Diouf, die binnen no time de muziek eigen heeft gemaakt omdat de eigenlijke zanger niet kon. Daarbij zie je hem elke seconde genieten en past perfect in het geheel. Muzikaal steekt het allemaal perfect in elkaar, extra percussie van Marnix Wilmink naast Luka, topbassist Joep Bollinger, gitarist Niek Cival en dan weer die dekselse Thijs Elzinga op gitaar plus op toetsen Hector Wijnbergen. Een top gezelschap dus die daardoor enorm kan excelleren!
Wat naast die funky sound mij enorm is bijgebleven is de afsluiter. Een andere zanger, Donald Madjid, kwam zag en overwon. Samen met de band brachten ze het nummer ‘Dance With Me’ en dat is de gehele nacht en dag erna nog in mijn hoofd doorgegaan… Top!

Zo zie je maar… Een avond vól geweldige muziek, gezellige mensen en plezier. Thijs, Eva en Luka hebben het geweldig gedaan en ze zijn gelukkig ook allemaal geslaagd. Thijs had een 9,5 voor instrumentbeheersing en een 8,5 voor creativiteit, Eva een 8 en 8,5 en Luka uiteindelijk een 9,5 en een 9. Dus wat dat betreft… Chapeau!!!
Het is enige jammere was dat het uiteindelijk zo lang duurde tot er punten bekend gemaakt zouden worden.. Dat er amper nog iemand meer was in de Melkweg!
Dus stiekem moet er nog een feestje komen, mét de bands erbij. Omdat het kan.
Aan allen: proficiat!

Foto’s: Jonny Ladeur; Facebook.