Camiel Music

Typische sound!

Opeens staat ie weer vol in de spotlights: Hozier. De Ier die we toch voornamelijk kennen van de monsterhit ‘Take Me To Church’, heeft ons toch wel lang in spanning gehouden. Is het gedaan met nieuwe muziek of mogen we toch nog iets verwachten? Ok, eerlijk is eerlijk. Hij heeft in september nog een EP gedropt met de titel ‘Nina Cried Power’ maar hier weten waarschijnlijk niet veel mensen van af. Dus was er iets nodig om toch maar weer eventjes bekendheid te genereren. Dat is gelukt/gaat lukken met ‘Movement’.

Die nieuwe track ‘Movement’ is eigenlijk precies hoe we Hozier kennen. Het is zwaar, het is aanwezig, het is bombastisch maar ook weer donker. Andrew Hozier-Byrne, wat de echte naam is van hem, heeft in ieder geval gezorgd voor een geweldige omlijsting. De track staat op zichzelf helemaal, van begin tot einde. Maar hij heeft ook gezorgd dat er een clip op de planken is gekomen die het gevoel omschrijft op beeld. In samenwerking met de Oekraïense balletdanser Sergei Polunin is er een bepaald beeld gecreëerd waar je U tegen zegt. Het maakt het nummer extra theatraal en krachtig.

Mooie start hoor!

Anders!

Het voelde toch eigenlijk als een kleine verrassing, nieuwe muziek van Jacco Gardner! Hij schoot als een komeet omhoog en verdween eigenlijk ook wel snel. In 2013 kwam hij met zijn eerste album ‘Cabinet Of Curiosities’ en vervolgens bracht hij twee jaar later ‘Hypnophobia’ uit. Qua stijl kun je weldegelijk spreken van 60’s input met veel psychedelica en een heerlijke dromerige sound. Deze jongeman uit Hoorn laat zich absoluut niet in 1 hokje plaatsen, wat logisch is voor een multi-talent.

Maar zoals aangegeven: een verrassing! Nieuwe muziek en dan tegelijkertijd bekend dat er ook een volledige album aan staat te komen. Deze komt snel, namelijk 23 november en heet ‘Somnium’. Het zal hoe dan ook weer een nieuwe impuls krijgen. Welke? Een volledig instrumentaal album! Jacco heeft weer genoeg ideeën opgedaan en ook vooral input gekregen vanuit Lissabon, de plek waar hij naartoe is verhuisd om nieuwe muziek te maken. Je kunt stellen dat het wel een dezelfde sound heeft maar ook weer anders is. Er is dus geen zang maar je proeft nog steeds de psychedelica, pop, surf invloeden. Veel synths, lekker energiek en zweverig.

Precies wat je wilt horen van Jacco!

Machtig mooi!

Het is ondertussen al dik 3 jaar geleden dat ik in aanraking kwam met Moon Tapes. Ze deden mee aan de Popronde en vervolgens hadden de heren ook een optreden in Sittard. Vervolgens hebben ze ook nog wat tracks uitgebracht maar naarmate de tijd/maanden/jaren vorderde, werd het een beetje stil. Tot nu! Nieuwe muziek maar ook nieuwe bandleden. In plaats van een viertal is het nu een vijftal geworden waarbij Joep Meyer (zang/gitaar), Sjaak Thissen (bas), Django Duijns (gitaar) zijn gebleven. Nieuw zijn Oliver Lucas op drums en Javier den Leeuw op keys & percussie. Dat betekent ook natuurlijk dat de sound iets is verandert maar je blijft wel Moon Tapes erin horen. Check?

Ja, we gaan het checken! De titel van de track is ‘Tonight I’ll Write The Saddest Lines’ en we kunnen niet bepaald zeggen dat dat heel vrolijk klinkt. Qua sound is het lekker dromerig, zwevend en dus Moon Tapes materiaal. Het doet mij persoonlijk denken aan een mix van Last Shadow Puppets & Balthazar. Steeds de fijne, aandachtige zang van Joep en dat in combinatie van het muzikale aspect laat je wegdromen! Sterk op gitaar, fijne drums, sterke basloop en de toevoeging op de keys & percussie is gewoon winst. De overstap van shoegaze naast deze ‘noir-pop’ zoals het zelf noemen is een schot in de roos!

Helemaal terug!

Het is de week heel erg prettig beginnen zo. Nieuwe muziek van Balthazar nadat ze toch zo’n twee jaar afwezig zijn geweest. Afwezig als Balthazar zijnde wel. Zoals wellicht bekend hebben ze een pauze gehad om aan hun solo projecten te werken. De drie heren; Jinte Deprez (J. Bernardt), Maarten Devoldere (Warhaus) en Simon Casier (Zimmerman) hebben ook verdomd veel succes gehad hiermee en behoorlijk wat furore gemaakt! Wat een verandering is, is dat Patricia Vanneste gestopt is. Natuurlijk een aderlating maar op te vangen.

‘Fever’ is het eerste & nieuwe wapenfeit van Balthazar. Wat je eigenlijk meteen kunt zeggen, is dat  het typisch Balthazar is. De Belgen hebben zo’n unieke en eigen sound wat gewoonweg altijd bekend zal klinken. Het heeft een bepaalde groove en heeft een heerlijk tempo wat ervoor zorgt dat de zes minuten, want zolang duurt het nummer, eigenlijk binnen no-time voorbij is. Natuurlijk doet het ook denken aan Warhaus maar ook het zweverige is een kenmerk van bijvoorbeeld J. Bernardt. Wat dat betreft zal het grote Balthazar zeer zeker blij zijn dat de ‘projectjes’ zo’n succes waren en van beide kanten de vruchten van plukken.
Tevens mooi om te weten dat er dus ook een volledig album zal komen, dat is wel nog eventjes wachten overigens. Op 25 januari zal het album ‘Fever’ namelijk uitgebracht worden. Met deze start, zal het ook hoge verwachtingen scheppen!

Klaar voor deze kneiter? Mooi!

Wat een sound!

Ondertussen mogen we wel stellen dat Van Common het enorm goed doet. Van Common is het project van Sebastiaan van Ravenhorst. Hij is ondertussen samen met band de Popronde keihard aan het nailen (25 shows geboekt) en is tevens als 3voor12 talent uitgeroepen. Dat legt hem absoluut geen windeieren want hij is ook al internationaal opgemerkt! Eerdere nummers van Sebastiaan zijn ‘This Afternoon’ en ‘Moonlight Blue’.

Nu is het tijd voor ‘Ghost’. De derde in het rijtje en ook weer zo’n pareltje. De dromerige, intrigerende sound is vanaf seconde één aanwezig. Heerlijke gitaarsound, aanwezige bas, de stem van Sebastiaan is heerlijk en ritmisch steekt het geweldig in elkaar. Het refrein blijft ook verdomde goed hangen door het herhalende ‘Ghost, Ghost’. Ook het steeds weer afwisselende tempo spreekt in zijn voordeel. Niet saai, verrassend en je krijgt er ook echt energie van. Live is het allemaal iets harder, iets experimenteler maar allemaal zo geweldig in elkaar gezet.

Beter kun je de week niet starten. Ohja, komende zaterdag in Sittard!