Category Archives: Pick Of The Week
Balthazar – I’m Never Gonna Let You Down Again
Goede start van 2019!
Het is nog maar eventjes wachten, nog maar wachten tot 25 januari en dan mogen we weer heel erg blij zijn met het nieuwe album van Balthazar! Het is de vierde plaat wat ze uitbrengen en op deze hebben uiteraard heel veel mensen gewacht. Door de zeer succesvolle soloprojecten was het langer wachten op het werk van de Belgische groep maar gelukkig kunnen we zeggen dat juist die solo projecten ook heeft gezorgd dat we afzonderlijk nieuwe toffe geluiden hebben gehoord! Nadat we al eerder ‘Fever’ en ‘Entertainment’ hebben gehoord, mogen we dus genieten van een derde tip van de sluier en dat is dus ‘I’m Never Gonna Let You Down Again’. Let’s go!
Het zijn altijd wel typische geluiden wat Balthazar laat horen. Eigenlijk herken je het onmiddellijk, ook nu. Toch beginnen ze ietwat anders maar door de baslijn van Simon Casier is het weer raak. Pak dan de stem van de topper Jinte Deprez erbij en je weet dat het goed zit. Toch veer ik ietwat op als we bij het refrein komen. Deze wordt volledig gezongen in kopstem! Verrassend en ook heel erg verfrissend. Verfrissend? Ja, anders. Gewoon heel erg tof gedaan! Ook het muzikale aspect zit dik in orde. Een gitaarsolo erbij en het wordt allemaal speelser. Het krijgt een vrolijke toon, logisch want je wilt iemand niet meer teleurstellen. Dat gebeurd ook niet als je luistert naar de muziek van Balthazar. Het blijft iedere keer fantastisch hoe ze het allemaal zo makkelijk laten klinken en toch zó ontzettend vernieuwend is.
Eerste Pick Of The Week!
Smith & Burrows – When The Thames Froze
Fijne kerstdagen!
Voor mij is dit een fantastische track. Misschien niet héél erg kerstachtig maar het geeft wel de warmte, de kracht en de klasse weer. Tom Smith, bekend van de Editors, en Andy Burrows, bekend van Razorlight, hebben in 2011 deze track (en het album ‘Funny Looking Angels’) gemaakt.
Het nummer is gewoon authentiek. Het moet warmte uitstralen, het geeft een fijn gevoel en is gemaakt om de mensen te vertellen dat er altijd hoop is en dat je je moet focussen op de dingen die er wél toe doen.
Tom en Andy wilden graag een niet commercieel iets maken en daarin zijn ze met vlag en wimpel geslaagd. Het gevoel creëren om met de familie te zijn, dronken worden & eigenlijk stiekem een beetje hopen op een witte kerst. Maar juist vanwege het niet commerciële stukje, missen ze wel de aandacht die ze (nog steeds) verdienen!
Geniet!
Eelke – Satisfaction And Desire
Back on track!
Afgelopen jaar heb ik al een paar keer over Eelke Ankersmit geschreven. Nu is er wel het een en ander verandert en dat is dat het nu ‘gewoon’ Eelke is en dat er geen band meer is van 4 leden maar terug gebracht naar 3. Naast Eelke is het nu Joost Le Feber op drums en Wouter Verschoor op basgitaar. Hij heeft tevens bekend gemaakt dat er een volledig nieuwe EP zal worden uitgebracht. Dit zal eind februari gaan plaatsvinden. Dus nu gewoon een heel fijn voorproefje!
‘Satisfaction And Desire’ is de titel en je kunt gerust al meteen stellen dat dit een track is wat wel in de roos schiet. Het begint met een lekker ritme en alle instrumenten zijn goed aanwezig. Pak dan de stem van Eelke en het voelt ontzettend goed aan. Er zit meer vuur in. Het gaat ook om de teksten, om de songs zelf. Eelke vind het fantastisch om veel te schrijven en te zorgen dat alles helemaal perfect klinkt. Daar is hij volledig in geslaagd. De rust wat heerst in de het couplet en de passie en meer kracht in het refrein is heerlijk. Tevens de kopstem wat hij gebruikt bij het zinnetje: ‘Give Me Fire’ is slim gedaan. Waar de track verder over gaat? ‘Het verlangen om ergens naar te verlangen. Over vastzitten in een positie waarin je niet tevreden bent met wat je hebt, maar ook geen dromen hebt om aan te werken.’ Dat is goed te horen en te volgen.
Overigens speelt Eelke twee showcases tijdens Eursonic Noorderslag, dat zal zeker een voorproefje zijn voor de EP release welke in Cinetol zal plaatsvinden.
Ok, nu de track!
Martin Garrix feat. Mike Yung – Dreamer
Voornamelijk voor Mike!
Het is dat ik gewoon per toeval deze erop gooi. Een tijdje geleden had mijn vriendin een filmpje op Facebook gedeeld en dat was een opname van iemand in een metro station. Geen idee wie het was, wat ik wel 100% zeker wist was het feit dat die man echt werkelijk fantastisch kon zingen! Het gaat dus voor de duidelijkheid om Mike Yung. Een man met een verhaal. Hij kreeg al eerder als jonge zanger een platencontract aangeboden, maar het label ging wegens financiële problemen failliet. Daarnaast heeft ie meegedaan aan America’s Got Talent in 2016 en vreemd genoeg maar met de hakken over de sloot doorging! Onbegrijpelijke jury. Maargoed, uiteindelijk haalde hij de halve finale! Na dit avontuur raakte hij zijn huis kwijt maar door middel van fans krabbelde hij weer op.
Nu is er een track gemaakt met een DJ. Niet zomaar eentje hoor! Martin Garrix heeft dat filmpje uiteraard ook gezien en overtuigd geraakt van Mike’s kwaliteiten. In augustus werd al gemeld dat ze samen een track aan het maken waren en nog beter nieuws kwam later want er zal een EP worden uitgebracht door de goede man. Dit komt door een Kickstarter campagne en zijn nummer ‘Alright’. Met zijn prachtige aanwezige stem en de soul die ervan af druipt, laat hij hoe dan ook mensen wegdromen. Deze collab zal hoe dan ook goed uitwerken voor beiden. Maar, als ik toch eerlijk moet zijn, is het niet een 100% Mike Yung track. De boodschap erachter is echter wel erg goed. ‘Dreamer’ is namelijk een ode aan de overleden vrouw van Mike. Zij is dit jaar overleden dus een prachtig gebaar!
Onthou de naam en geniet van de track!
Arctic Monkeys – Anyways
Goed stukje muziek!
Dat het nieuwe werk van Arctic Monkeys anders is dan we misschien gewend zijn maar wellicht ook gehoopt hadden is ondertussen wel duidelijk. Alex Turner, de frontman van de Britse band, heeft zich niks aangetrokken van alles wat erover is gezegd of geschreven. Het album wat de band dit jaar heeft uitgebracht, ‘Tranquility Base Hotel & Casino’, was een stuk rustiger en je kon het wat dat betreft wel vergelijken met het (met alle respect uiteraard) hobbyproject: The Last Shadow Puppets. Hier is in ieder geval een nummer wat het album nét niet heeft gehaald!
Het is in ieder geval een nummer wat misschien niet de top charts zal halen want het is een bittere pil. Maar gelukkig is het wel eentje met een boodschap, met een gedachte. Het onderwerp van deze b-side is het teveel delen van informatie op sociale media en hoe je er spijt van kunt hebben. Naar het schijnt heeft Alex Turner zelf dit ook gehad. Ook het feit dat hij zelf tijdens het maken van ‘Tranquility Base Hotel & Casino’ dit bijna alleen heeft gedaan en heel persoonlijk is, geeft hij hier toe. Wat dat betreft is het zoals gezegd een bittere pil qua song maar wel een hele mooie, sterke, meeslepende track!
Niet eentje voor de maandagochtend. Op juist wel?