Camiel Music

Nieuw nieuw nieuw!

Soms krijg je berichtjes binnen en lees je het enthousiasme ervan af. Maar, helaas, is er niet altijd de tijd voor of wordt het vergeten. Nou, excuses in ieder geval! Dat had ik helaas met Sylvia Aimee. Een dikke maand geleden bracht ze namelijk deze track uit. ‘Wanted’ is het eerste wapenfeit van de komende EP welke op 25 oktober zal worden uitgebracht. Overigens is deze EP middels crowdfunding tot stand gebracht, behoorlijk knap voor een beginnende artiest! Maar wat kunnen we nu eigenlijk verwachten?

Qua sound moet je de pure country verwachten maar dan wel met een lekkere pop tint erbij. Toen ik het voor het eerst hoorde moest ik aan Taylor Swift denken. Na iets meer informatie te hebben gelezen, is die link te begrijpen. Juist mevrouw Swift heeft ervoor gezorgd dat Sylvia Aimee is gaan spelen en alles eromheen! De track ‘Wanted’ is een mix van een vrolijke, luchtige track maar dan wel met een diepere betekenis. ‘Het gaat over bevestiging zoeken in een ander en een muur om je heen bouwen uit angst om gekwetst te worden’ . Dus met andere woorden; dit is muziek met een boodschap, gevoel en het is gewoonweg persoonlijk!

Tijd voor een lekkere country vibe!

Doordringend.

Misschien is The Slow Show niet de bekendste naam, maar daarvoor staat CamielMusic ook! Het is iedere keer weer iets ontdekken of in de spotlights zetten. Of datgene een succes is voor deze band weet ik nog niet zo goed. Maar het ontdekken en aanreiken wél! The Slow Show is een band komende uit Engeland, Manchester om precies te zijn. Sinds 2010 actief en hebben een zeer eigen sound ontwikkeld. Het is een combi van Britpop maar dan met andere lagen zoals folk, country en roots. Dit viertal, bestaande uit zanger Rob Goodwin, toetsenist Frederik ’t Kindt, drummer Chris Hough & gitarist Joel Byrne-McCullough zullen toevalligerwijs op mijn verjaardag, 30 augustus, hun nieuwe album ‘Lust And Learn’ uitbrengen.

Dat album is hun 3e wapenfeit en daarvan is ‘Vagabond’ sowieso een track van. Er waren al eerder nummers gedropt maar nu is het tijd om eventjes te promoten. Al hun eerdere nummers en waarschijnlijk het album, hebben een duidelijk thema: het oppakken van het leven na een scheiding. Dus je snapt al, het zal niet de meest energieke muziek zijn maar wel hartstikke mooi. Dat komt onder andere alleen al door de stem van Rob Goodwin. Ik las ergens dat ze deze vergeleken met Johnny Cash en dat begrijp ik wel. Het gevoel, het zware, de rust die hij kan laten horen is zeer sterk. Daardoor geloof je ‘m ook voor de volle 100%. Met dit nummer is de combinatie van het laten horen van een trompet weer een lichtpuntje, het geeft wat extra glans weer!
Ps. op 15 & 16 oktober in Nederland: Utrecht (Tivoli) en Maastricht (Muziekgieterij)!

Geniet!

Even schakelen!

Mijn mening blijft staan: DI-RECT is een geweldige band máár ze zijn ondergewaardeerd. Of dat echt zo is, weet ik niet 100% maar dat gevoel heb ik altijd. Ze hebben al zoveel gepresteerd in alle jaren dat ze bestaan, maar waar is die échte waardering? Hoe dan ook, ze doen het goed hoor! Verkopen enorm veel uit.. Of het nou een club- of theatertour is: de kaarten vliegen over de digitale toonbank. Daarbij durven ze ook steeds weer nieuwe ontwikkelingen door te maken. Natuurlijk is de formatie sterk hoe ze staan maar qua sound zetten ze iedere keer weer stappen of juist even buiten die lijntjes kleuren. Daarover gesproken…

‘Be Strong’ is hun laatste en nieuwste wapenfeit! Dit is een nummer wat wellicht bekend kan voorkomen van hun theatertour. Het is dus ook echt weer iets anders dan bijvoorbeeld hun hit ‘Devil Don’t Care’. Dat was echt een kneiter, een lekkere rock track. Hier zit toch wat meer groove in, wat funk maar ook wel flink wat elektronische samples. Desondanks is het wel een nummer waar ook veel kracht in zit. Logisch met die titel he?! 😉 Anyway, het heeft een fijne afwisseling van de coupletten en het refrein en daardoor blijft ie lekker hangen. De bombast, de energie, de sfeer die gecreëerd wordt… Een sterke track, dat hoe dan ook! Of ie het net zo goed gaat doen als de voorganger? Poeh, weet ik niet. Maar DI-RECT laat wel weer zien/horen, dat ze zich niet in 1 enkel hokje laten stoppen!

Puur!

Sem Dylan is een kunstenaar. Het is namelijk niet niks wat hij allemaal doet. Niet alleen is hij dus een zanger maar ook een tattoo artist (voornamelijk handpoke tattoos) en schrijver van gedichten. Wat dat betreft een persoon die doet wat hij wilt en verdomde goed doet. Lekker touren in zijn camper en zorgen dat mensen genieten, op allerlei gebieden! Dat hij geen vreemde voor mij is, is wel duidelijk. Ook Sem heeft al eens willen/kunnen spelen op ‘mijn’ eigen muziekavondje, CamielMusic Unplugged. Maar nu hebben we een fijne nieuwe track.

Dit nummer heeft Sem opgenomen, gespeeld, tijdens Sofar Sounds. Dit was toevalligerwijs bij onze buren, in Aachen. Duitsland dus. Ondanks dat hij aangeeft nog geen titel bij het nummer te hebben en besluit ‘A Dream Of Light’ te noemen, is het een track wat precies klopt bij Sem. Het is puur, eerlijk, open en duidelijk! De rauwe stem van hem is herkenbaar en daardoor ook opvallend. Altijd alleen zijn gitaar als begeleiding kan hij iedere song zich eigen maken. Je proeft de kracht tevens in zijn stem, daardoor zijn alle nummers ook zo open en puur. Puur vind ik namelijk misschien wel de beste term bij Sem Dylan. Prachtmens.

Check ’t nummer maar ook zeer zeker zijn andere artistieke zaken!

FIJN!

Wat is het toch iedere keer een enorm genot! Nieuwe, of überhaupt, muziek van Eefje de Visser. Het is ook wel al even geleden dat deze dame eigen muziek heeft gedropt. Ja, je leest het goed: eigen. Hopelijk heeft de liefhebber van Eefje of dus van muziek ook gezien/gehoord dat ze heeft meegedaan aan een nummer van onze zuiderburen: Bazart (‘Onder Ons’ red.). In 2016 bracht ze haar 3e album uit en dat was voor velen dé plaat van het jaar. ‘Nachtlicht’ wordt ook door mij nog grijs gedraaid. Gelukkig hebben we dus iets nieuws te pakken. Maar wat is het? Nog steeds zo interessant of heeft ze het roer omgegooid?

Om maar meteen te zeggen: het voelt als een warm bad! Het begint bijna akoestisch, heel puur maar dan komen er ook wel weer snel wat elektronische samples in. Het mysterieuze, het zweverige maar ook het hele herkenbare geluid van Eefje is weer fantastisch om te horen! Zo halverwege komen wat meer subs erin, die knalt lekker en is niet te missen. Een soort rustmoment om dan toch weer richting het einde door te gaan en naar een climax te komen! Het refrein blijft als vanouds hangen en daardoor is het geen nummer waar je snel op uitgekeken zult zijn (uitgehoord, oke…). Nu is het wel nog flink wachten op dat volledige album maar ze zal in ieder geval wél ook weer een tour gaan doen en enkele festivals! Dus waarschijnlijk komen dan al wat pareltjes aan bod.

Have a good one!