Category Archives: Recensies
Album recensie: Van Common – Time Is A Dream
Poh, wat is het toch een groot talent en ook een uniek persoon! Afgelopen jaar was het toch dé doorbraak van Van Common, waarvan de echte naam Sebastiaan van Ravenhorst is. Waar hij eerder in bands als Blupaint en The Elementary Penguins speelde, werd het tijd om solo te gaan. Deze topper heeft zijn debuut gemaakt op CamielMusic in juni 2017 en vervolgens vaak voorbij gekomen. Nu is het dan daar voor die volledige EP waar wel herkenbare tracks op staan. Misschien niet allemaal even bekend maar het is wel echt een pareltje geworden. Laten we gaan luisteren naar ‘Time Is A Dream’.
Uiteraard beginnen met nummero uno: ‘This Afternoon’. Het is meteen het afgeven van een visitekaartje. De sfeer die ontstaat is fantastisch. Het is dromerig, het is meeslepend en je wilt blijven luisteren. Het fijne ontspannen gitaargeluid en de stem van Sebastiaan maken er 1 geheel van. Dan ‘Moonlight Blue’, deze begint iets meer uptempo en heeft ook wel wat meer power in zich. Typische indie sound met wat shoegaze invloeden, heel goed gedaan. Het riffje, het refrein, de rust.. Muziek wat compleet is! Een nummer wat sowieso blijft hangen is ‘Ghost’. Waar de vorige al meer energie in zat, is dit waar kan, nóg beter! Opzwepend maar tegelijkertijd blijft het ook mysterieus. Daarbij het refrein waarin ‘Ghost Ghost’ wordt gezongen en de afwisseling van rust naar tempo en samenzang.. Pareltje! ‘How To Dissapear’ is de volgende in de rij. Met een heel interessant gitaar geluid wordt er gestart. Natuurlijk springen de radartjes indie meteen aan. Waar muzikaal op tempo wordt gespeeld is de zang van Van Common relatief rustig. De drums blijf je ten alle tijden horen en die zijn in deze track, ondanks duidelijke gitaarsound, wel leidend! Ook hier blijf je met veel aandacht naar luisteren. De afsluiter is ‘Time Is A Dream’, de meest onbekende van het stel! Met een dromerige sound en kopstem starten we het nummer. Lekker rustig maar een dikke 1,5 minuut krijgen we meer muzikale klasse te horen. De spanning blijft continue aanwezig en ritmisch is het energiek met veel experimentele geluiden. Je weet nu al dat dit eentje is die live gaat knallen!
Tjonge, wat een debuut. Wat een plaat. Wat een klasse! Je hoort ten alle tijden dat dit muziek is van Van Common. De indie geluiden, de shoegaze invloeden maar de elektronische elementen (dreampop) zorgen ervoor dat deze muziek een eigen identiteit heeft. Je moet deze naam echt in de gaten houden mocht dit nieuw zijn. En anders weet je dat het goed zit. Wat een topper!
Karel J. Schepers – ‘T Brandt Maar Door
Leuk project!
Soms krijg je leuke berichten door en nieuwsgierig als ik altijd ben, bekijk en luister ik ze natuurlijk. Als er verder een persoonlijk en interessant verhaal bij zit, helpt dat uiteraard! Daarom kom ik nu uit bij Karel J. Schepers. Een persoon die niet alleen zelf muziek maakt maar ook andere mensen helpt met schrijven en produceren. Nadat hij een paar jaar geleden al twee EP’s heeft uitgebracht, werd het eventjes stil en duurde het tot dit jaar totdat we weer iets hoorden. Hij wilde een project starten door iedere maand een nieuwe track uit te brengen. Uiteindelijk worden het natuurlijk 12 tracks die allemaal los van elkaar toch 1 vormen. Wat verder mooi is om te vermelden is dat het echt allemaal eigen kunstwerkjes zijn: zelf schrijven, mixen, masteren en artwork maken. Dat in zijn eigen appartementje te Zwolle.
In januari heeft Karel het nummer ‘Voor Mezelf’ uitgebracht en afgelopen maand was de titel ‘Omlaag’. Natuurlijk heeft maart ook een track en deze heet ‘T Brandt Maar Door’. Qua stijl is deze wel degelijk anders dan de andere twee nummers, vergelijk het maar. Desondanks heeft het wel gelijkenissen zoals het pop gehalte maar tevens poëtisch en dat poëtische is ook gewoonweg toegankelijk! Niet vergezocht of afgezaagd. De energie die Karel erin stopt en wat je hoort, is echt heel erg prettig te noemen! Ondanks dat het nummer relatief rustig begint, waan je je wel meteen in een verhaal. Daarbij is het muzikale aspect gewoon goed bedacht en uitgevoerd. Het refrein is namelijk meer uptempo en geeft meer energie af. Karel zorgt ervoor dat je het enorm goed kan volgen, sterk dus! Stiekem wil je na dit nummer al meteen die van april krijgen te horen en als dat het geval is, heb je het gewoonweg goed gedaan!
Volg dus het project van Karel J. Schepers!
Niko – Myself
Check it! Check it!
Niko is een tof bandje. Ik heb ze wel eens gecheckt maar was nooit echt toe gekomen om eens iets te schrijven over hen. Dit viertal bestaande uit Nik van den Berg, Bas Prins, Thomas van de Want & Richie Bleijenberg is namelijk erg lekker bezig. Qua sound is het rauw, vol indie & rock maar voornamelijk met cynische teksten en gewoonweg slimme energieke nummers. In augustus zullen ze een EP droppen met daarop een zestal tracks. Naar het schijnt sluiten ze naadloos op elkaar aan en hebben de mannen een sound ontwikkeld die nog niet beter was!
‘Myself’ is dus de eerste van die zes. Sowieso lekker kort maar krachtig, dat hebben we maar alvast gezegd. Beetje underground achtig, beetje donker. Maar qua energie zit het goed! De stem van Nik is lekker rauw en dat in combinatie met de sound van de band past dit precies. Naar het schijnt gaat het nummer over de egocentrische maatschappij, en de vraag of we niet te ver zijn doorgeschoten. Nik vraagt zich af of de maatschappij überhaupt wel te redden valt in deze tijd met de gekke presidenten en alle spanningen. Dus muziek met een betekenis maar ook muziek waar veel energie in zit, waar het allemaal heel slim in elkaar zit, je de passie hoort en in zijn totaliteit zoals al eerder gezegd cynisme in zicht heeft.
Even lekker energiek!
CAH – Polder
Onherkenbaar!
Kennen we de naam Cas Hieltjes? En als ik Go Back To The Zoo of St. Tropez zeg? Kijk aan, dan gaat een lampje branden he? Nou, het werd schijnbaar tijd voor hem om ook wat anders te doen wat hele toffe harde, energieke en ontspoorde muziek te maken. En ik denk dat anders wel een understatement is hoor! Het is sowieso een solo project van Cas en het is enorm melancholisch. Zijn stem staat centraal en daar omheen heeft hij allerlei geluiden die hij per toeval tegenkwam of hoorde. Wat dat betreft kun je het zeer zeker ook onconventioneel noemen!
‘Polder’ is dus het eerste wapenfeit. We kunnen waarschijnlijk aan het eind van het jaar een volledig album verwachten maar dit is wel iets waar men over kan gaan praten en wat moet gaan groeien. Doordat het zo zweverig, rustig & uniek is… Is het misschien wel iets waar je vaker naar moet luisteren. Toch pakt het me onmiddellijk, juist door dat unieke! Het zijn allemaal losse stukken, het is wat elektronisch, het is alternatief. Misschien moet ik maar niet teveel vertellen maar gewoon laten ervaren. Duw maar op play hieronder!
Album Recensie: Rhinorino – Let’s Blow This Popsicle Stand
Mijn grote vrienden van Rhinorino komen met iets nieuws!! Ze komen namelijk met een volledig album op de proppen. Nadat ze eerder 2 EP’s hebben gedropt (‘Today’ & ‘Another Cocktail’), werd het tijd voor iets wat langer duurde dan pakweg 25 minuten ;). Persoonlijk ben ik er enorm blij mee want wie wilt nou niet lekker lang genieten van de meest sexy stonerrock band van Nederland? Pim van Ham en Susie Q zijn de grondleggers op achtereenvolgend gitaar en drums en sinds kort is op de basgitaar Merijn van de Wijdeven de man. Wat kunnen we verwachten? Iets nieuws, iets bekends, iets verrassends? Laten we maar snel de tracks beluisteren!!
Beginnen met het begin: ‘Gone’. Dit was de eerste teaser welke ze naar buiten brachten en dit was in ieder geval voor mij wel een lichtelijke verrassing; weinig samenzang wat normaal juist hoort bij Rhinorino! Desondanks een track die opvalt en meer knalt dan normaal. We zijn wakker hoor!! Door naar ‘That’s Not What I Want’, die start met lekker zwaar geschut. Maar wat je eigenlijk best snel hoort, is het feit dat er nu wél veel wordt samen gezongen! Verder is het eentje die zoals gezegd zwaar klinkt maar precies goed valt. Lekker wat solo werk van Pim op zijn gitaar vanaf een dikke 2 minuten en verder hard muzikaal verder! Geen gras erover laten groeien hoor, nergens voor nodig. ‘Slow Down Baby’ is zoals de titel al aangeeft relatief rustig maar dan op het gebied van tempo. Het gitaarwerk is extra opvallend en klinkt goed. Verder is de afwisseling van Susie Q en Pim geweldig gedaan. Een blijvertje! Maargoed, we houden ook van tempo en we doen dat met ‘Stop Complaining’. De herkenbare cowbell is weer van stal gehaald en wordt intensief gebruikt. Qua sound typisch Rhinorino en als dat gezegd wordt, heb je een eigen stempel gecreëerd, dikke prima dus! Een andere bekende track is ‘L O V E’. Met de kenmerkende gierende gitaar, beulswerk op drums en zware basloop is het een nummer die je niet zomaar even skipt. Power tot en met. Daarbij hoort natuurlijk ook een toffe clip, zie hieronder.
‘Won’t Let Go’ heeft op een of andere manier iets herkenbaars in zich maar wat? Het tempo ligt in ieder geval ontzettend hoog! Hier is het Susie Q die je het beste hoort qua zang, ook iets nieuws en bevalt goed. Natuurlijk is het riedeltje van Pim fantastisch slim in elkaar gezet. ‘Drunken Sailer Part 1’ is een soort van intermezzo, volledig instrumentaal maar wel met passie! Door met ‘Into You’, een nummer met heerlijke basloop door Merijn en verder natuurlijk ritme waar je bang van hoort. Slim eigenlijk want het refrein doe je na 1x al mee, top track! Afwisseling, samenwerking maar allemaal ook individueel in de spotlights. Master. Met ‘All The Way’ hebben we wederom een instrumentale kneiter te pakken die ons tot grote hoogte laat stijgen. Kort maar zo krachtig! Helaas is ‘Handkerchiefs’ al de laatste. Met een strak geluid op drums wordt gestart en blijft ook goed doorklinken. Lekker agressief op het gebied van zang en muzikaal. No nonsense en ook slim met de samenzang. Wat dat betreft een uitsmijter waar je wel iets mee kan!
Een album waar genoeg variatie in zit maar ook genoeg gelijkenissen heeft! Natuurlijk is het echt Rhinorino wat je hoort, dat is stonerrock hoe het hoort te zijn maar dan met wat extra’s. De samenzang, die energie, het enthousiasme. Het is echt een volgende stap en hopelijk krijgen ze hiermee wederom een extra boost en weer extra optredens en fans erbij. Ik ben in ieder geval #1!